Ψηλότερο αλλά και μεγαλύτερο σε έκταση βουνό της Αττικής, η Πάρνηθα αποτέλεσε διαχρονικά φυσικό προπύργιό της προς το βορρά. Τα πολυάριθμα λείψανα οχυρώσεων, φρούρια και πύργοι το επιβεβαιώνουν.

Το ίδιο και τα ξωκλήσια, οι πηγές και τα πηγάδια είναι λείψανα μιας προηγούμενης ζωή του βουνού, όταν, πριν γίνει Εθνικός Δρυμός το 1961, ήταν ένας τόπος με μόνιμη ανθρώπινη παρουσία στα χαμηλά και εποχική στα ψηλά. Κατάλοιπα αυτής της παρουσίας είναι η σπηλιά του Πανό ή Λυχνοσπηλιά, τα ερειπωμένα καλύβια, τα ημιάγρια καρποφόρα δέντρα και στρώσεις από τριμμένο κάρβουνο εκεί που υπήρχες παραγωγή ξυλοκάρβουνου.

Σήμερα αποτελεί το φυσικό καταφύγιο της επαφής των Αθηναίων με τη φύση. Τα ελατόδαση, οι χαράδρες και οι απέραντοι θαμνώνες, τα ελάφια και τα πουλιά είναι φανερώσεις της άγριας φύσης που αποζητούμε. Η Πάρνηθα είναι ιδανικός προορισμός για πεζοπορία, αναρρίχηση, mountain bike ή ακόμα για να φτιάξει κανείς, χιονάθρωπο με τα πρώτα χιόνια.