Η διαδρομή χρησιμοποιεί τον παλιό ημιονικό δρόμο ανάμεσα στα δύο χωρδιά, δηλαδή το δρόμο από τον οποίο κατέβαιναν οι Αγοριανίτες στο νότο  από τα δύο μεγάλα καφαλάρια του Κηφισού (το κυριότερο μονοπάτι οδηγούσε στη σημερινή Λιλαία, που λεγόταν Κάτω Αγόριανη και φυσικά ήταν συγγενικός οικισμός με το πάνω χωριό) 

Πηγή του Κηφισού:  Η πεζοπορία μας σχεδόν τελειώνει εδώ. Η θέση είναι σαφώς μαγική, καθώς μια τεράστια ανάβλυση ξεπηδά κάτω από τον βράχο και μετατρέπει τον κάμπο σε λίμνη. Αυτό ακριβώς το γεγονός έκανε τους κατοίκους του αρχαίου οικισμού Έρωχος να ιδρύσουν εδώ λατρευτικούς χώρους. Πριν την πηγή, σώοζονται τα ερείπια του βυζαντινού ναού της Παναγιάς της Μαυρομαντήλας (Αγία Ελεούσα), κτίσμα μεταξύ 5ου & 7ου αι. Πάνω από την πηγή διατηρούνται μέλη παλαιοχριστιανικού ναού του Αγ. Χριστόφορου, πάνω στο μεγάλο αναλημματικό τοίχο που στήριζε αρχαίο ναό αφιερωμένο στον Κηφισό ποταμό. Διατηρούνται επίσης θεμέλια και αρχιτεκτονικά μέλη (επιστύλια, τρίγλυφα, σπόνδυλοι κιόνων) από αρχαίο οικοδόμημα κρήνης.

Στα βράχια ανάμεσα στις δύο βυζαντινές εκκλησίες υπάρχει το (κλειστό στο κοινό) σπήλαιο Πολυδρόσου, που ανακαλύψθηκε σχετικά πρόσφατα. Αξίζει να αναφερθεί ότι σπηλαιοδύτες έχουν εξερευνήσει σε μεγάλο βάθος τον υπόγειο σχηματισμό που τροφοδοτεί τις πηγές. 

Βάραθρο της Αγόριανης: μεγάλη κοιλότητα της οποίας κατέπεεσε η οροφή, θα το συναντήσουμε κατά τη διάρκεια της πεζοπορίας μας.